ผักบุ้งเป็นพืชที่ขึ้นได้เองตามธรรมชาติ พบได้ทั่วไปตามพื้นที่ราบลุ่มทุกภูมิภาคของประเทศไทย ผักบุ้งจึงเป็นผักพื้นบ้านที่เราสามารถนำมารับประทานได้ง่าย ๆ ชื่อท้องถิ่นของผักบุ้งเป็นชื่อที่คุ้นหูกันดี คือผักทอดยอด ที่เป็นชื่อแบบนี้เพราะผักบุ้งเป็นพืชน้ำที่มีลำต้นเลื้อยทอดยาวไปตามน้ำหรือที่ชื้นแฉะ
ผักบุ้งไทยมีสีขาวและสีแดงม่วง แต่ผักบุ้งจีนมีลักษณะลำต้นเป็นสีขาวขึ้นอยู่บนบกและจะไม่เลื้อยไปตามพื้น ผักบุ้งอีกชนิดหนึ่งที่เรารู้จักกันดีคือ ผักบุ้งทะเล ไม่มีใครนำผักบุ้งทะเลทำเป็นอาหาร แต่ผักบุ้งทะเลมีสรรพคุณทางยา ช่วยบรรเทาอาการแสบร้อนผิวจากพิษแมงกะพรุนได้
แม่น้ำลำคลองจะมีผักบุ้งเจริญเติบโตลอยอยู่เป็นแพจะเกิดประโยชน์ต่อแหล่งน้ำมากมาย นักวิจัยชาวญี่ปุ่นพบว่าผักบุ้งไทยมีความเหมาะสมในการดูแลแหล่งน้ำให้สะอาด เพราะการมีผักบุ้งลอยอยู่ในน้ำพอสมควรไม่รกหรือหนาเกินไป จะช่วยคืนออกซิเจนให้น้ำ ทำให้น้ำสะอาดขึ้น
ในอดีตเราจะเก็บผักบุ้งจากแหล่งน้ำตามธรรมชาติ แต่ปัจจุบันสภาพแวดล้อมเปลี่ยนแปลงไป การใช้สารเคมี ยากำจัดศัตรูพืช วัชพืช ทำให้เกิดสารตกค้างในท้องไร่ท้องนา ผักบุ้งในแหล่งน้ำจึงไม่ปลอดภัยเหมือนเมื่อก่อน
ส่วนในเขตชุมชนเมืองก็เต็มไปด้วยตึกสูง ผักบุ้งในธรรมชาติลดน้อยลงและหาเก็บมารับประทานได้ยากมากขึ้น เกษตรกรในพื้นที่ต่าง ๆ จึงหันมาทำนาผักบุ้ง ปลูกผักบุ้งขายเป็นรายได้เสริม บางพื้นที่การทำนาผักบุ้งกลายเป็นอาชีพหลักทำรายได้เลี้ยงครอบครัว
ขอบคุณรูปภาพจากอินเตอร์เน็ต
No comments:
Post a Comment